BORN ambassadeur Anne Knijnenburg (21) won dit weekend de nationale titel op het NK in de categorie elite zonder contract. Ze heeft daarmee een zeer unieke dubbele nationale titel, want Anne is ook regerend Nederlands kampioen op de 800m. Een titel in de atletiek én in het wielrennen dus!

Maar door een aanslepende blessure, maakte ze minder dan een jaar geleden de keuze om haar spikes in te ruilen voor de fiets. En niet zonder succes! We zijn uiteraard erg trots op onze ambassadeur en stelden haar een paar vragen.

Allereerst, gefeliciteerd met je overwinning! Hoe voelt het om de nieuwe Nederlands kampioen wielrennen in de categorie elite zonder contract te zijn?

Een beetje onwerkelijk nog. Beetje gek om zoveel berichtjes te krijgen. Het waren er echt heel veel. En ook nog vanuit de atletiekwereld. Ik vind het wel grappig dat ze mijn prestaties daar ook nog volgen.

Kun je ons iets vertellen over de wedstrijd? Kun je ons in vogelvlucht meenemen van start tot finish?

Ik wist dat we met een sterke ploeg aan de start stonden! Meteen in de eerste paar rondes maakten mijn ploeggenotes de race heel hard, waardoor het peloton al snel brak. We hebben echt de koers goed in handen genomen. Ik ben na een tijdje in een kopgroepje weggereden. Maar in de laatste ronde werd ik nog teruggepakt. Ik heb nog geprobeerd om weg te rijden, maar zonder succes. Dus werd het een sprintje. Gelukkig liep het richting finish een beetje omhoog waardoor het geen echte massasprint meer was. Er vielen behoorlijk wat gaten, we bleven met z’n vijven over en ik kwam als eerste over de meet! Ik had net genoeg tijd om een arm in de lucht te steken. Twee durf ik eerlijk gezegd nog niet hoor op zo’n moment. Daarvoor fiets ik nog niet lang genoeg.

Heb je een favoriet moment tijdens de race dat je altijd zult onthouden? Kun je dat met ons delen?

Niet echt een specifiek moment, maar wel een gevoel. Ik voelde me de hele dag sterk. Een teamgenootje ging vanaf de start zo hard dat het peloton meteen brak. Wat ik zo tof vind is dat je als team zo hard samen kunt werken en voor elkaar kunt rijden. Dat is toch echt heel anders dan atletiek. In het wielrennen heb je elkaar echt nodig en doe je het gewoon voor en met elkaar.

Welke uitdagingen ben je tegengekomen tijdens de wedstrijd en hoe ben je ermee omgegaan?

Elke keer als iemand wegrijdt, moet je in een split second een beslissing maken. Wel of niet reageren? Maar omdat mijn benen zo goed waren viel alles wel een beetje op z’n plek. Ik denk dat je daar anders over denkt is als je net niet wint.

Wat gaf volgens jou de doorslag voor je winst? Tactiek, conditie of pure snelheid aan de finish?

Vooral de tactiek als ploeg. En de snelheid om het af te maken in die lastige, oplopende finish. Die laatste paar meters waren in mijn voordeel.

Je besloot niet zo lang geleden om de overstap te maken van atletiek naar het wielrennen. Je bent regerend kampioen op de 800 meter! Wat betekent deze titel voor het vervolg van je carrière?

Ik denk dat dit wel het begin van een nieuw hoofdstuk is. Beginnen in een nieuwe wereld met zo’n succesje is natuurlijk echt heel leuk! Dit nemen ze in ieder geval nooit meer af. Ik hoop hierna ook een stapje hogerop te komen. Als ik hardop mag dromen, dan hoop ik ooit de Tour te kunnen rijden. Dat is in het wielrennen toch het hoogst haalbare.

Hoe heb je je voorbereid op deze kampioenschappen en wat was het belangrijkste onderdeel van je trainingsprogramma?

Het wielerseizoen zo lang, dat we onze trainingen niet altijd kunnen afstemmen op een specifieke koers. Maar als team hebben we voor het NK goed op het parcours kunnen trainen. Ik heb de klimmetjes goed verkend, en piekminuten kunnen trainen. Daarin ga je een minuut lang zo hard mogelijk omhoog.

Door wie werd je bijgestaan in je voorbereiding en tijdens de race? Heb je een team of sta je er grotendeels alleen voor?

Team! Zonder team kan dit gewoon niet. Ik word omringd door andere rensters, maar ook ploegleiders, verzorgers en mechaniekers. In de atletiek was ik veel meer op mezelf aangewezen. Dat vond ik niet erg, maar ik mis dat niet en ik voel me wel thuis in deze wereld.

Heb je je truitje van Nederlands kampioen al kunnen showen? En waar kunnen we je komend jaar aan het werk zien?

In een criterium in Luyksgestel. Was heel leuk! Met zo’n kampioenstrui is er extra belangstelling. Maar het is wel extra lastig koersen. Want je hebt toch een soort schietschijf op je rug. Ik werd steeds ingesloten en kon niet wegkomen. Maar ik heb voor bliksemafleider gespeeld waardoor mijn teamgenootjes meer vrijheid kregen.

Wat zijn je volgende doelen en welke stappen ga je nemen om ze te bereiken?

Over twee weken is de Baloise Belgium Tour. Dat is voor ons echt een grote wedstrijd. Daar heb ik heel veel zin in! Maar eerst een beetje rust, en daarna opbouwen naar die week. Hoewel het wegseizoen nog lang is, denk ik stiekem ook al wel weer aan het cross-seizoen. Het eerste ritje op de crossfiets staat volgende week al op de planning.

Tot slot, heb je nog een tip voor mensen die beter willen worden?

Goed eten en drinken op de fiets! Dat heb ik echt heel erg moeten leren! Ieder uur 80gram koolhydraten en goed blijven hydrateren. Een bidonnetje met ISO PRO (Red Fruit) sla ik bijvoorbeeld nooit af! Het zit er wel al goed in gestampt! Dat heb ik wel op de harde manier geleerd, met een heuse hongerklop. Dat wil ik niet nog eens meemaken. Maar eten en drinken tijdens het fietsen moet een automatisme worden, want in het heetst van de strijd moet je ook echt wel op andere dingen kunnen letten.